กรณีมีการนำขยะไปทิ้งบริเวณริมทางหลวง ซึ่งจะเห็นกันอยู่บ่อยๆ ไม่ว่าจะเป็นเปลือกทุเรียนบ้าง ขยะมูลฝอยตามบ้านเรือนบ้างทำให้เศษขยะมูลฝอยตกลงบนถนน พื้นผิวจาราจร ซึ่งการการกระทำดังกล่าวเป็นความผิดตามพรบ.ทางหลวง พ.ศ.2535 มาตรา 45 ซึ่งบัญญัติว่า ห้ามมิให้ผู้ใดทิ้งขยะมูลฝอย สิ่งปฏิกูล น้ำเสีย นำ้โสโครก เศษหินดินทราย หรือสิ่งอื่นใดในเขตทางหลวง หรือกระทําด้วยประการใดๆ เป็นเหตุให้ขยะมูลฝอย สิ่งปฏิกูล เศษหิน ดิน ทราย ตกหล่นบนทางจราจรหรือไหล่ทาง หากฝ่าฝืนมีโทษจำคุกไม่เกิน 3 ปีหรือปรับไม่เกิน 60,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ ตามมาตรา72แห่ง พรบ.ทางหลวง พ.ศ.2535 กรณีดังกล่าวเคยมีคดีขึ้นสู่ศาลจังหวัดหลังสวน โดยจำเลยนำเปลือกทุเรียนไปทิ้งบริเวณริมถนนทางหลวง และถูกดำเนินคดีตามพรบ.ทางหลวง พ.ศ.2535 คดีดังกล่าวจำเลยให้การรับสารภาพ ในคดีนั้นศาลจังหวัดหลังสวนพิพากษาลงโทษ จำคุก 6 เดือน ปรับ 10,000 บาท จำเลยให้การรับสารภาพลดโทษกึ่งหนึ่งจำคุก 3 เดือนปรับ 5,000 บาท โทษจำคุกให้รอไว้มีกำหนด 1 ปี และให้ริบของกลางตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 33 ซึ่งของกลางในคดีนี้คือรถยนต์ที่ขนเปลือกทุเรียนไปทิ้งนั่นเองโดยรถยนต์คันดังกล่าวเป็นทรัพย์สิน ซึ่ง จำเลย ได้ใช้หรือมีไว้ ในการกระทำความผิด บางครั้งความมักง่าย ก็อาจสร้างความเสียหายมากกว่าที่เราคาดคิดไว้ก็ได้